Smetvrees behandeling
Bijna iedereen heeft weleens van smetvrees gehoord. Mensen met smetvrees hebben de angst om besmet te raken of juist anderen te besmetten. De aandoening wordt regelmatig wasdrang genoemd. Iemand met smetvrees kan urenlang douchen.Veel patienten zijn bang om besmet te raken. De andere patient heeft juist angst om de ander te besmetten. Iets wat de patient probeert te voorkomen door zichzelf en zijn en haar spullen vaak en grondig te wassen. Voor mensen zoals u en ik is dit natuurlijk overdreven. Maar voor de patient is het gevreesde scenario zeer realistisch. De angst beïnvloed de gedachtepatronen van de patient. Zo zal bestek gebruiken van een ander ervoor kunnen zorgen dat hij of zij besmet raakt. Die kans is in werkelijkheid natuurlijk zeer gering.
Exposure en responspreventie is doorgaans de aangewezen behandeling voor smetvrees. De situaties waar de patient zoveel angst voor heeft moeten daarbij worden ondergaan. Bijvoorbeeld trapleuningen vanaf nu wel gebruiken en handen niet wassen na iemand een hand gegeven te hebben. Hopelijk leert de patient zo inzien dat de dwanghandelingen helemaal niet nodig zijn.
Men werkt volgens een lijst van lastige situaties, de zogenaamde angsthierarchie. Vervolgens zal de patient de situaties moeten ondergaan. Daarbij wordt met de minst lastige situatie begonnen. Op het laatst wordt de meest gevreesde situatie ondergaan. Bij deze methode ligt de focus op het nalaten van de dwanghandelingen.
De artsen kunnen bij smetvrees ook medicijnen voorschrijven. In het geval dat met exposure en responspreventie niet de gewenste resultaten worden behaald, kan medicatie een uitkomst bieden. Soms heeft behandeling met medicatie de voorkeur van de patient.