Smetvrees test

Wist u dat ongeveer twee van de bevolking aan dwangklachten lijdt, waaronder smetvrees? Een centrale rol speelt de angst voor besmetting. Angst om besmet te raken door een ander of juist angst om de ander te besmetten. De aandoening wordt regelmatig wasdrang genoemd. Wanneer iemand smetvrees heeft zal diegene zichzelf vaak en grondig wassen.

Veel patienten zijn bang om besmet te raken. De andere patient heeft juist angst om de ander te besmetten. Het veelvuldig en langdurig wassen is een manier om dit tegen te gaan. Vanzelfsprekend is de angst overdreven. Maar voor de patient zijn de dwanghandelingen van levensbelang. De patient heeft vaak allerlei overtuigingen waardoor de smetvrees zoveel invloed kan krijgen. Iemand met smetvrees kan geloven dat hij of zij doodgaat door andermans bestek te gebruiken. In werkelijkheid is die kans natuurlijk erg klein.

Bij de behandeling van smetvrees wordt er in de regel gekozen voor exposure en responspreventie. Bij deze behandeling wordt de patient geconfronteerd met de situaties die hij of zij zo eng vindt. Voorbeelden zijn: bestek van een ander gebruiken, na iemand een hand gegeven te hebben niet meer handen wassen, deurklinken weer normaal gebruiken. Het doel is om de patient te laten inzien dat er niets gebeurt wanneer er geen dwanghandelingen worden uitgevoerd.

Dit ondergaan van de gevreesde situaties gebeurt volgens een zogeheten angsthierarchie. Als eerst wordt de minst lastige situatie ondergaan. De situatie waar de patient de meeste moeite mee heeft, ondergaat hij als laatste. De methode is erop gericht de dwanghandelingen af te leren.

Ook kunnen bij smetvrees medicijnen worden voorgeschreven. Dit is raadzaam wanneer exposure en responspreventie niet voor de gewenste resultaten zorgt. Soms heeft behandeling met medicatie de voorkeur van de patient.
Free Web Hosting